Pracownicze Plany Kapitałowe – przystąpienie, rezygnacja, czy warto
Podpisana przez prezydenta w listopadzie 2018 roku ustawa o Pracowniczych Planach Kapitałowych (PPK) miała nie tyle zachęcić pracowników do gromadzenia oszczędności, co zwiększyć wysokość późniejszych emerytur. Ustawodawca określił nie tylko zakres funkcjonowania, ale też terminy wchodzenia w życie kolejnych etapów. Czas przystępowania do PPK wynikał z wielkości firmy – ściślej z liczby zatrudnianych pracowników. Należy dodać, że chwilę przed wdrożeniem PPK ogłoszono nowelizację do ustawy, dzięki której poszerzyło się grono uprawnionych.
Czym są Pracownicze Plany Kapitałowe i dlaczego zostały powołane?
Chcąc chronić finansowo przyszłych beneficjentów Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, ustawodawca szukał sposobu na zwiększenie wysokości przyszłych świadczeń. Ponieważ podniesienie składki ZUS budziłoby spore kontrowersje, szukano lepszego sposobu. Gromadzenie kapitału przez uczestników na indywidualnych kontach, aby w przyszłości mogło zyskać na wysokości świadczenie emerytalne, brzmiało o wiele lepiej. Co ważne, nagromadzony kapitał będzie mógł być wypłacony dopiero po przejściu na emeryturę – takie działanie ma uchronić pracowników przed wcześniejszym rozdysponowaniem środków.
Oszczędzanie w PPK miało z założenia dotyczyć wszystkich osób zatrudnionych i opłacających składki na ZUS. Co istotne, pieniądze odkładane są także podczas urlopu wychowawczego i przerwy macierzyńskiej. Na uwagę zasługuje fakt, że w przeciwieństwie do wieku emerytalnego, zależnego od płci, uczestnicy PPK będą mogli skorzystać z nagromadzonych funduszy po osiągnięciu 60. roku życia – limit dotyczy zarówno kobiet, jak również mężczyzn.
Jak przystąpić do programu?
Standardowa procedura określa, że do PPK automatycznie są włączane pracujące osoby w przedziale wiekowym od 18 do 54 lat. Od 55. roku życia uczestnictwo w programie jest dobrowolne; tutaj także określono górne widełki wiekowe – pracujący po 70. roku życia nie mogą skorzystać z PPK.
Ewentualna rezygnacja
Uczestnik Pracowniczych Planów Kapitałowych będzie mógł w każdej chwili zrezygnować z udziału w programie. W takiej sytuacji jego obowiązkiem jest złożenie pisemnej deklaracji. Co ważne, deklaracja nie jest ostateczna i w każdej chwili można wrócić do programu.
Wysokość wpłat i zachęty
Zgodnie z zasadą funkcjonowania PPK firma oraz osoba zatrudniona finansują podstawową wysokość wpłat ze środków własnych, na życzenie można zwiększyć podstawowe i dodatkowe opłaty, których wielkość określana jest na podstawie wysokości pensji brutto (w procentach). Standardowo określono, że pracodawca finansuje składkę w wysokości 1,5% wynagrodzenia (może ją zwiększyć o punkt procentowy), zaś pracownik wpłaca 2% (ustawodawca umożliwił i zmianę wysokości wpłaty podstawowej, i opłaty opcjonalnej).
Aby zachęcić do udziału w Pracowniczych Planach Kapitałowych, każdy z uczestników otrzymuje powitalną kwotę w wysokości 250 zł (obecnie nie ma informacji o ewentualnej waloryzacji). Kolejny bonus, tym razem 240 zł, będzie wypłacany w następnym roku kalendarzowym z tytułu uczestnictwa w PPK. Ma to zniechęcić od ewentualnych rezygnacji. Obie dopłaty będą finansowane z Funduszu Pracy.
Według danych podanych w czerwcu 2021 r. przez PFR, partycypacja w Pracowniczych Planach Kapitałowych i Pracowniczych Programach Emerytalnych wynosi 32,6 %.
W drugim kwartale 2021 zakończył się ostatni etap wdrażania PPK, obejmujący jednostki finansów publicznych oraz najmniejsze firmy.
Jeśli chcesz się dowiedzieć więcej o PPK zapraszamy tutaj.